Níuþúsundníuhundruðníutíuogníu

Í á morgun er ég tíu þúsund daga gamall. Það þýðir að í dag er ég 9.999 daga gamall! :D Ég veit ekki af hverju það er skemmtilegt, en það er það samt. Ef þú ferð á WolframAlpha.com og slærð inn fæðingardaginn þinn (t.d. "July 16th 1982") þá getur þú sérð hvað það eru margir dagar síðan þú fæddist. Passaðu þig ef þú notar 8.10.1982 þá túlkar leitarvélin það sem tíunda ágúst en ekki áttunda október. Þetta er nefnilega ameríska kerfið. :) Annars er þetta ótrúlega sniðug vél. Maður getur látið reikna fyrir sig samanburð á allskonar hlutum. Prófaðu t.d. að gera "Iceland vs. Denmark". Þá færð þú tölulegan samanburð á þessum tveimur löndum.

Maggi.

Sítrónukjúklingur

Ég prófaði að elda sítrónukjúkling í fyrsta sinn í kvöld. Við fengum svo svakalega góðan kjúkling hjá Mandý og Franz um daginn að ég varð bara að prófa. Hann varð ekki eins góður hjá mér og hjá þeim en nokkuð góður var hann samt! Mæli með þessu. Leitið bara að "sítrónukjúklingur" á Google og þið fáið fullt af uppskriftum. Finnið eflaust eitthvað sem ykkur finnst hljóma vel. Ég gerði heilan kjúkling en auðvitað er hægt að gera kjúklingabita eða bringur. Mér finnst mjög gaman að elda kjúkling, og þá sérstaklega heilan kjúkling. Ég veit ekki af hverju, ætli ástæðan sé ekki einfaldlega að hann er oftast svo góður á bragðið! Svo er ekki verra að eiga afgangs kjöt og búa til eitthvað gott úr því. :)

Annars er ég einn í kotinu þessa dagana og það er óttalega skrítið eitthvað. Við Ósk erum vön að vera svo mikið saman að þetta eru mikil viðbrigði! Það verður eflaust minna einmannalegt þegar vinnuvikan hefst og ég mæti í skólann.

Magg1.

Á eftir 1000 kemur 700

Ég rak augun í það á Blogger að þessi færsla mín er númer 700! Það er svolítið mikið. Sjö hundruð sinnum hef ég sest niður og skrifað bloggfærslu fyrir þetta blogg. Ég var mun afkastameiri á árum áður, en það hefur nú oftast verið eitthvað líf á þessari síðu. Það eru 2581 dagar síðan ég stofnaði bloggið og skrifaði fyrstu færsluna. Hún hljómaði svo:

Hellúú. Ég ákvað að búa til mitt eigið blogg just 4 the fun of it! Gaman að þessu. Ætla að reyna að samtvinna þetta eitthvað við heimasíðuna mína og uppfæra reglulega (yeah right!). En hver veit, kanski býr í mér lítill athafnamaður sem langar að láta listræna útrás sína blómstra hér á þessari forlátu síðu. Sem verður uppfull af flash dóti áður en langt um líður! Sjáðu bara til!
Kveðja, Maggi.

Ég stóð við orðin mín og setti fullt af Flash-dóti inná síðuna, en það skraut var tekið niður fyrir löngu. Þegar þetta var skrifað var ég nýhættur í verkfræðinni í H-skólanum og farinn að velta því fyrir mér að kíkja í heimsspeki. Mikið vatn hefur runnið til sjávar síðan þá! Heldur betur. Eftir rúmt hálft ár verð ég búinn með masters gráðuna mína og árið 2002 hefði ég ekki getað giskað á í hverju hún er! Reyndar geta flestir sem þekkja mig í dag ekki heldur sagt í hverju hún er, en það skiptir kannski ekki öllu máli. :)

Kannski fer ég með sögu bloggsins míns þegar ég er búinn með 1000 færslur eða bloggið verður tíu ára. En bloggið er nú bara sjö ára og færslurnar eru bara 700. Þess má til gamans geta að það hafa að meðaltali liðið 3.7 dagar á milli færslna hjá mér (eða reyndar 3.6871) þannig að mér finnst ég bara hafa verið nokkuð iðinn! Hundrað færslur á ári eða svo. Hvað ætli ég endist lengi hérna? Verð ég ennþá að blogga eftir sjö ár í viðbót? Verður fólk kannski búið að gleyma hvað blogg er eftir þann tíma? Maður spyr sig.

Maggi.

1000

Þegar ég fer út að hlaupa þá er ég með símann minn í hönd og hlusta á tónlist. Mér finnst mjög skemmtilegt þegar ég er með hann stilltan þannig að ég hlusti á lög af handahófi og Chariots of Fire spilast. Þá líður mér eins og ég ég að klára síðustu 500 metrana í 100 kíómetra ofur-maraþoni og áhorfendur hvetji mig áfram. Sannleikurinn er því miður sá að ég silast áfram af því að ég er ekki í formi, en ekki af því að ég er búinn að hlaupa í tíu klukkutíma. Ég rétt næ að hlaupa fjóra eða fimm og þá er það komið gott. Ég hef farið allt of sjaldan út að hlaupa hér í Hagenberg. Það má telja skiptin á fingrum annarar handar... á manni sem er bara með tvo putta á hvorri hendi. Í bæði skiptin sem ég fór hljóp ég mjög skemmtilegar leiðir, það er svo margt flott að sjá hérna í kring. Það er synd að lang flesta daga sér maður bara “stóru” götuna sem við löbbum í skólann.

Um helgina sáum við reyndar aðeins meira af bænum þegar Nóra systir Óskar og Matti maðurinn hennar komu í heimsókn með dætur sínar þrjár, Nínu Dís, Emilíu Ósk og Önnu Sóleyju. Þá fórum við í göngutúr og fundum flottan leikvöll fyrir aftan grunnskólann í bænum. Það er gaman að systur Óskar búi svona nálægt, þá er dvöl okkar hér einhvernvegin ekki jafn fjarri heimahögunum og hún hefði annars verið.

Í dag þegar við vorum rétt ókomin heim úr skólanum sáum við flugvél á lofti. Það var þota sem skildi eftir sig rák á himninum. Það væri í sjálfu sér ekki í frásögur færandi nema að við sáum aðra. Og svo aðra. Og aðra. Og aðra. Og aðra. Og aðra. Og aðra. Átta flugvélar á lofti sáum við á sama tíma! Allar skildu þær eftir sig rák þannig að þetta voru allt saman stórar vélar. Við sáum meira að segja eina rák í viðbót en við töldum hana ekki með því hún var gömul og við sáum ekki flugvélina sem bar ábyrgð á henni.

Í kvöld (þriðjudag) buðum við Hannesi og Helene í mat. Við bökuðum handa þeim pítsur og gerðum franska súkkulaðiköku í eftirrétt. Ekki leiðinlegt að koma í heimsókn til okkar! Við hittumst iðulega á þriðjudögum og horfum saman á nýjustu þættina af How I Met Your Mother. Í Ameríkunni eru ansi margir góðir þættir sýndir í sjónvarpinu á mánudagskvöldum sem þýðir að við sem nálgumst þá á netinu höfum nóg að gera á þriðjudögum. Við fylgjumst líka með House, Dexter og Desperate Housewives. Við fylgjumst líka með fleiri þáttum en þetta eru bara þeir sem eru á mánudögum!

Við horfum ansi mikið á þætti í tölvunni. Það kemur líka fyrir að við horfum á þýskt sjónvarp þrátt fyrir að við erum ekki með neitt sjónvarp! Hannes lánaði okkur nefnilega tæki sem heitir EyeTV. Það er pínulítið loftnet sem tengist við tæki sem er eins og USB lykill. Á loftnetinu er segull þannig að maður getur sett það á hvaða hlut sem er úr járni, t.d. ofn, og þá virkar það eins og risa loftnet. Mjög sniðugt. Útsendingin er stafræn og því mjög skýr! Það er verst að ég er ekki með nægan grunn í þýsku til að geta skilið hvað er í gangi. Ég hef þó verið að læra þýsku með því að nota forrit sem Hannes reddaði okkur (já, Hannes er reddarinn okkar því hann er með mjög hraða nettengingu!) sem heitir Rosetta Stone. Með því get ég talað við tölvuna og hún segir mér hvort ég sé að bera þýskuna rétt fram. Maður lærir líka orðaforða, málfræði og nokkurnvegin allt sem maður þarf til að kunna tungumál! Auðvitað gerist það ekki á einum degi, en einhversstaðar verður maður að byrja. Ég er líka í þýskutímum á hverjum miðvikudegi, sem er bara nokkuð skemmtilegt. Ósk prófaði að mæta með mér í fyrsta tímann en eins og við var að búast þá var námsefnið of auðvelt fyrir hana, hún hefur jú lært þýsku og búið í Þýskalandi.

Við söknum þess að búa í Kaupmannahöfn. Auðvitað söknum við Íslands og allra heima á klakanum, en það er alltaf þannig. Það er óvanalegt að við söknum þess að búa í Kaupmannahöfn, nú einfaldlega vegna þess að við erum vön að vera þar! Ætli við séum ekki að átta okkur á að við munum sakna þess að vera þar þegar við flytjum heim til Íslands. Það er margt gott við að búa þar, íbúðin okkar er frábær, við eigum góða vini, borgin er falleg og vingjarnleg (oftast), og veðráttan er voðalega passleg. Ekki of heitt á sumrin og ekki of kalt á veturna. Ef bangsamamma ætti að velja sér borg til að búa í þá myndi hún eflaust velja Köben og Gullbrá myndi pottþétt elta hana þangað.

Við erum mikið að vinna með After Effects þessa dagana, sem mér finnst ekki leiðinlegt! Að vísu erum við mest að stússast í að laga stop-motion myndbandið sem við gerðum, sem þýðir að það er mikil handavinna og ekki mjög skapandi, en það er samt skemmtilegt því After Effects er alveg frábært forrit. Það eru svo margir möguleikar í því til að vinna með hverskyns mynbönd. Mig langar að kunna miklu meira á það. Alltaf þegar ég læri eitthvað nýtt fæ ég á tilfinninguna að ég sé bara að klóra í yfirborðið af því sem er hægt. Nú þurfum við að fara að sinna stóra annarverkefninu okkar betur, sem þýðir að við verðum að vinna með Maya. Svo þurfum við fljótlega að fara að ákveða hvað við ætlum að vinna með í stóra lokaverkefninu okkar á næstu önn! Það styttist heldur betur í annan endann á þessu námi okkar. Bara sjö og hálfur mánuður eftir! Alveg magnað.

Jæja Fjóla, þá er þetta komið gott. Ég ætla ekki að biðja um aðra áskorun því ég held að enginn myndi lesa bloggið mitt ef ég myndi skrifa færslu sem væri tvöþúsund orð, en samt fjallaði ekki um neitt. ;)

Maggi.

Föstudagurinn þrettándi

Klukkan er 21.21 föstudaginn þrettánda nóvember, tvöþúsundogníu.

Ég er hræddur um að Fjóla væri ansi reið ef ég myndi ekki blogga í dag, það eru komnir níu dagar síðan ég bloggaði síðast og hún var búin að heimta a.m.k. tíu mínútna blogg innan við tíu dögum síðar. Þannig að hér er bloggið Fjóla! :)

Í dag var ég að teikna í skólanum, og ég er ekki mjög góður í því. En það snerist sem betur fer minna um að teikna vel og meira um að teikna rétt. Við vorum í hand-drawn animation tíma. Það fóru ansi margar arkir í að teikna bolta sem skoppar og snæri sem sveiflast, allt eftir kúnstarinnar reglum. Við höfum reyndar lært svipaða hluti áður en nú fáum við meiri tíma til að spreyta okkur og með betri græjur en í skólanum okkar í Danmörku. Allir fengu sitt eigið hvíta hálfgagnsæja teikniborð og fyrir aftan það skein ljós þannig að auðvelt var að sjá síðustu teikninguna gegnum blaðið. Þannig teiknar maður hverja teikninguna af annarri og reynir eftir fremsta megni að setja rétt bil á milli og teygja, toga og sveifla hlutnum í rétta átt. Á morgun höldum við svo áfram með því að teikna öldur. Þegar öldurnar eru tilbúnar eigum við að teikna bát sem skoppar á öldunum. Ef við getum eigum við að teikna mann sem skoppar í bátnum. Ef það reynist auðvelt eigum við að láta hatt skoppa á hausnum á honum! Þannig að það eru orðin ansi flókin sambönd milli allra þessara hluta. Reyndar langar mig svolítið að gera flöskuskeyti frekar en bát, og láta skeytið hoppa uppúr flöskunni. Kannski fæ ég aðra hugmynd á morgun sem verður ennþá skemmtilegri.

Að flestu leyti er skólinn hérna skemmtilegur. Þótt við séum ekki bara í tímum sem okkur langar að vera í (suma þurftum við að taka til að fá nægilega margar einingar) þá eru verkefnin í þeim flestum alveg ágæt, og kennararnir mjög fínir. Það var mjög gaman að prófa að taka upp green-screen myndband, og gaman að vinna með þau vídjó. Það var ennþá meira gaman að gera stop-motion mynd með brúðu sem við bjuggum til. Hún var um fótboltakall sem var frekar óheppinn. Ég set þá mynd hér á bloggið þegar við erum búin að vinna alla eftirvinnsluna.

Ósk er að hlusta á jólalög! Ég veit ekki alveg hvað mér finnst um það, það er frekar kósí, en nóvember er ekki einu sinni hálfnaður og það er ekki farið að snjóa ennþá hjá okkur! Hún vildi meina að ég væri bara heppinn að hún væri ekki byrjuð fyrr, og kannski er það rétt hjá henni.

Við bökuðum muffins áðan. Nammmm þær eru góðar og eru fullkomið nesti fyrir morgundaginn þar sem við þurfum að vera í skólanum frá níu til fimm að teikna. Þetta er eini laugardagurinn alla önnina sem við þurfum að vera í skólanum. Næsta laugardag er svaka ball í skólanum, allir að dressa sig flott og svona. Það er haldið í kastalanum hér í bænum. Jebb, þótt bærinn sé ekki stór þá er kastali og allt. Áður en ballið er, á fimmtudaginn, er partý í skólanum. Það eru mjög reglulega skólapartý hérna, og iðulega er þema. Þemað núna næst er Ninjas vs. Pirates. Virkilega nördalegt, en ekki jafn nördalegt og síðasta þema. Þá var þemað "Hello World!". Þeir skilja sem hafa einhverntíman forritað eitthvað.

Fólkið sem býr á efri hæðinni er ekki búið að vera heima í marga daga, sem er ekki nógu gott því þá getum við ekki borgað leigu! Það er sonur hjónanna sem eiga húsið sem býr hér fyrir ofan með kærustunni sinni, og hann á að taka á móti leigunni frá okkur. Vonandi verður okkur ekki hent út fyrir að vera lélegir leigjendur.

Hahaha, Ósk var að segja mér að Fjóla hefði verið að minna á áskorunina á Facebook. Ég var byrjaður og allt saman áður en hún minnti á þetta! Ég stend við mitt. Núna er ég meira að segja búinn að röfla í heilar sextán mínútur! Ætli þetta sé ekki komið gott. Þessi færsla er farin að minna á þegar ég skrifaði eins langa og leiðinlega færslu og ég mögulega gat til að tjékka hverjir nenntu að lesa hana til enda. Ég fékk nokkur komment frá óánægðum lesendum sem þrjóskuðust til að lesa hana til enda! Haha! Ég get verið svo fyndinn.

Klukkan er 21:39, föstudaginn þrettánda nóvember, tvöþúsundogníu.

Jæja Fjóla, hver er næsta áskorun? ;)

Magnús bróðir.

Á leið í þýskutíma

Klukkan er 17.53.

Þetta verður stutt færsla því þýskutíminn minn byrjar eftir sjö mínútúr! Það var svaka stuð í Búdapest, myndir á facebook á morgun. Við fórum í heimsókn til Nóru og co. í Passau um sl. helgi og það var svaka næs! Gerðum ekkert í tengslum við Halloween í fyrsta skipti í nokkur ár. Í kvöld er Trailer-night í stærsta salnum hér í skólanum. Hannes vinur okkar sér um það, þar mun fólk hittast og drekka bjór og horfa á svosem eins og 100 bíómynda-treilera, eða stiklur eins og ég held að það heiti á íslensku. Það verður eflaust gaman, en maður verður eflaust steiktur á því að fá svona mikið af upplýsingum á svona stuttum tíma! :)

Klukkan er 17:56.

Maggi.