Ótrúlegt hvað ég sé stutt fram í tímann núna í augnablikinu. Vinnan sem ég er í er bara örugg til áramóta, og ég held ég endist ekki til áramóta án þess að hengja mig í heyrnartólunum uppfrá í frílagernum. Ég er ekki að meika þessa heiladauðu þrælavinnu. Eina ástæðan fyrir því að ég lifi dagana af er að ég er alltaf að hlusta á tónlist, tónlist sem ég er búinn að elska lengi og nýja tónlist sem ég er búinn að sækja af netinu og fíla. En ég hef ekki enn komið mér í það að leita að annarri vinnu, og veit því ekkert hvernig það myndi ganga.
Ég segist ætla í skóla næsta haust, og meina það í hvert skipti sem ég segi það, en ég veit samt ennþá ekkert hvað mig langar að verða eða læra. Fyrir utan það á ég ekki bíl til að keyra í skóla í bænum og er viss um að ég yrði snargeðveikur á því að búa einn. Ég fullyrði það að ég geti það ekki, og ég ætti nú að þekkja sjálfan mig betur en flestir aðrir.
Heimsreisan er ennþá á teikniborðinu en ég er ekki búinn að ákveða neitt með hana. Nú hefur komið í ljós að það er stórviðburður í familíunni minni í apríl sem ég má helst ekki missa af, og það gengur ekki alveg eins og í sögu að safna peningum. Nema kannski ef sagan væri Oliver Twist eða Vesalingarnir eða eitthvað. Peningarnir virðast hverfa úr mínum höndum jafnharðan og hefur upphæðin staðnað á reikningnum. Ég eyði jafn mikið og ég græði. Og það sem ég á er minna en helmingur þess sem ég áætlaði að ferðin myndi kosta.
Þannig að það eru spennandi mánuðir framundan í mínu lífi þar sem flettist ofan af hverri ráðgátunni af annari! Vonum bara að ég verði duglegur að skrifa hérna um þær flækjur sem kunna að myndast, og þær sem vonandi leysast að lokum að sama skapi. Þetta var Magchen sem skrifaði og þú sem last. Takk fyrir. (ný könnun)
..:: magchen ::..
