Adopt a useless blob! > Me.


Jesús Pétur! Hvernig nennir fólk að blogga svona langt! Ég álpaðist inná síðuna hjá þessum gaur og ég varð bara að tjékka hvað nýjasta færslan hans var löng. 3300 orð takk fyrir! Og ég sem hélt að það kæmi fyrir að færslurnar mínar væru stundum langar!

Jana sagði á síðunni sinni að ungrfú Birgitta Mosdal hefði fengið 300þús. kall fyrir að syngja lagið í forkeppninni! Djöfull finnst mér það leim hjá henni. Auðvitað var gaurinn bara að kaupa vinsældir hennar og ota þannig sjálfum sér í Júróvisjón. Það er skítalykt af þessu öllu saman. Held að ungfrú Mosdal lendi í 11. sæti. Dónt ask mí væ.

Ónefndir racerar eru enn og aftur fúlir útí mig. Ég get svo svarið það, ef það prumpar einhver í kringum þessa messtu racing hetju austantjaldsmanna þá kennir hann mér um lyktina.

Til að lífga uppá bloggið mitt sem er farið að einkennast all svaðalega af sálfræðilegum kvillum undirritaðs þá hef ég ákveðið að birta hér sögu sem faðir minn sagði mér einu sinni. Ég held að hún sé sönn en ég sel hana ekki dýrar en ég keypti hana. Ég trúði henni amk þegar ég heyrði hana og hef enga ástæðu til að efast um sannleiksgildi hennar. Þið verðið bara að spyrja hann. Hægt er að ná í hann öllum stundum í númerinu 461-S-H-I-T. En sagan er svona.

Pabbi minn var eitt sinn í sumarbúðum sem krakki og miðað við allar lýsingar á sumarbúðunum sem hann fór í voru þetta sko algjörar þrælabúðir og eiga lítið sameiginlegt við sumarbúðum dagsins í dag (get ég ýmindað mér, ég hef aldrei farið). Allavega, einn daginn í búðunum hafði einn drengurinn gert svolítið skömmustulegt. Ég veit ekki af hverju það var, kanski var hann með heimþrá eða þoldi bara ekki það mikla álag sem strákarnir í búðunum voru undir, en hann hafði litlla sem enga stjórn á hægðum sínum. Hann hafði semsagt skitið all-hressilega í buxurnar og miðað við lýsingar sem ég ætla ekki að fara útí hér var maðurinn með alvarleg hægðavandamál að stríða. Annaðhvort það eða maturinn í búðunum var ekki uppá marga fiska (pun intended). Stjórnandinn sem kom að þessum viðbjóði var að sjálfsögðu ekki par hrifinn en nennti að sjálfsögðu ekki að þrífa þetta sjálfur. Því valdi hann föður minn til að þrífa upp óbjóðinn. Hann hafði auðvitað ekkert gert til að framkalla hægðasprengingar aumingja drengsins en þar sem þetta voru sumarbúðir dauðans þýddi ekkert múður. Hann skyldi þrífa. Og hann byrjaði á því að þrífa þetta og fá falleg orð er hægt að hafa um lyktina af drengnum og nánasta umhverfi. Eftir litla stund fékk hann meira en nóg. Hann tók upp tuskuna sem hann var að nota og var öll útötuð í illa meltum viðbjóðslegum sumarbúðamatnum og slengdi henni framan í aumingja drenginn! Svo strunsaði hann burtu.
Þar sem þetta voru sumarbúðir dauðans var hegðun hans með öllu óásættanleg og tók hann því út mikla refsingu. Það var að liggja grafkyrr í klukkutíma án þess að hreyfa legg né lið. Ef einhver hreyfing sást bættist við meiri tími. Þetta er víst gríðarlega eftitt, sérstaklega fyrir ungan dreng. En svona var nú þessi saga. Ef þú efast um sannleiksgildi hennar er ekki við mig að sakast. Ef faðir minn álpast inn á þessa síðu og ég hef farið með rangt mál má hann leiðrétta hana að vild. Ef einhver er í aðstöðu til að benda kallinum á að ég hef stolið sögunni hans er það algjör óþarfi. Pís át.
..:: magshit ::..