Ég ætlaði að byrja að skrifa um stelpur en hef tekið þá ákvörðun að sleppa því. Hef ekkert uppbyggjandi að segja um þetta málefni þannig að ætli það sé ekki best að sleppa því. Algjörlega óskyljanlegar með öllu segi ég bara.Ég fór til tannlæknis um daginn og hann spurði mig hvort ég fyndi til í tönnunum þegar ég borðaði, og ég sagði nei. Svo dró hann úr mér þrjár framtennur og spurði svo, en núna? Shetta esh ekkesht fyndish, sagði ég og rölti niðrá 67. Þar var enginn en ég fann spilakassa sem lá í götunni. Ég tók hann upp og setti hann í vasann og rölti í átt að dýragarðinum. Þegar sebrahestarnir voru hættir að gera grín að framtönnunum á mér og flóðhestarnir búnir að rústa mér í spilakassanum mínum nennti ég þessu ekki lengur og settist niður. Þegar því var lokið var klukkan orðin 18. Ég hafði misst af skóanum og guð örugglega orðinn virkilega pissed ef hann er til. Ég sofnaði í drullupolli og vaknaði hálf sofandi. Ég var þá ekkert vakandi heldur að dreyma. Amma sagði að það væri hinn mesti misssskylningur og gaf mér brauð með myskling. Eða mysing. Me sing? Æ dónt þeink só mister. Æ dónt spík verí gúd ínglis böt æ træ mæ best, sagði ég við rastafari náungann sem var að reykja strumpasígarettur. Jor hatt is kúl sagði hann við mig og ég þakkaði honum fyrir með átta grænum skeljum. Og þannig fór nú það.
Þetta blogg var í boði Davids Lynch. Hann er kúl.
..:: mac acidzzzzz ::..
